شرایط فعلی تیم ملی شبیه 8سال قبل است. تیم ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1998 فرانسه آنقدر خوب نتیجه گرفته بود که با یک مساوی جلو قطر به جام جهانی صعود می‏کرد. هیچکس فکرش را هم نمی‏کرد که آن اتفاقات بیافتد. تیم ملی در روز موعود به دلیل بسیاری از مشکلات و اختلافات یکی از ضعیف‏ترین بازی‏های عمرش را انجام داد تا یک شکست حقارت‏بار را بپذیرد و صعودش به جام جهانی به تاخیر بیافتد. ایران از صعود مستقیم به جام جهانی بازماند و با سختی زیادی پس از باخت به ژاپن، در دیدار رفت و برگشت استرالیا را جا گذاشت و به جام جهانی رفت. 4سال بعد هم نظیر چنین اتفاقی رخ داد با این تفاوت که ایران به بحرین باخت و در مسابقه پلی آف نتوانست ایرلند را جا بگذارد و به جام‏جهانی برود. حالا نوبت به جام‏جهانی 2006 رسیده. ایران نتایج خوبی گرفته و در حالی که هنوز 2بازی دیگر دارد با یک مساوی صعودش به جام‏جهانی قطعی می‏شود. نکته قابل توجه تشابه فعلی با شرایط سال 1997 است. تیم ملی تا اینجا خوب نتیجه گرفته و فاصله زیادی با جام جهانی ندارد، اما هنوز خیلی‏ها با دیده تردید به این قضیه نگاه می‏کنند. مهمترین نگرانی کارشناسان و منتقدان، بازی‏های نسبتا ضعیف تیم ملی و دلخوش کردن به اتفاقات و حوادث است. آنها عقیده دارند برانکو بیش از اندازه به بازیکنان فیکس تیمش که اغلب لژیونر هستند توجه می‏کند و همین قضیه باعث انجام بازی‏های نسبتا ضعیف این تیم شده است، برانکو و یارانش کارشناسان را به یاد مایلی کهن و تیمش می‏اندازد. 8سال قبل هم تیم ملی ایران 11بازیکن ثابت داشت که همیشه با آنها بازی می‏کرد و حتی تعویض‏های سرمربی هم قبل از شروع بازی مشخص بود. درست مثل الان که برانکو، ترکیب ثابتی را به بازی‏‏ها می‏فرستد و پیش از شروع بازی می‏توان پست‏های بازیکنان و حتی تعویض‏های نیمه دوم او را پیش‏بینی کرد. کارشناسان برای اثبات ادعای خود به بازی ایران – کره شمالی اشاره می‏کنند.
در این بازی کره‏ای‏ها با آگاهی از ضعف مفرط ایران در جناح چپ، این قسمت را رها کرده بودند و اغلب نیروی خود را در جناح چپ خودشان و جناح راست ایران متمرکز کرده بودند. یعنی جایی که مهدوی کیا و کعبی زوج خوبی را تشکیل داده‏اند و در تمام بازی‏ها، بیشتر حملات ایران از این جناح پایه‏ریزی می‏شود. مهار کریمی و از کار انداختن هاشمیان و دایی را هم باید در همین راستا ارزیابی کرد. درست مثل 8سال قبل که وقتی خداداد، دایی و باقری از کار می‏افتادند تیم ایران هم از کار می‏افتاد و با مشکل مواجه می‏شد.
البته وضعیت تیم ملی با آن زمان تا حدودی تفاوت دارد. اگرچه در چند بازی اخیر مثل چند بازی سال 1997 ترکیب تیم ملی یکنواخت بوده و دستش برای حریفان رو شده، اما تیم ایران پخته‏تر و بافکرتر از آن زمان بازی می‏کند. در حال حاضر 5،6 لژیونر در تیم ملی بازی می‏کنند که تجربه زیادی دارند و در مواقع بحرانی شرایط را به نفع تیم ایران تغییر می‏دهند، اما در آستانه بازی با بحرین اوضاع کمی نگران کننده است. تیم ایران تنها یک امتیاز با جام جهانی فاصله دارد و هیچکس دوست ندارد این فرصت از دست برود.برانکو هم قطعا این وضعیت را درک می‏کند و خود او بیش از هر فرد دیگری برای رسیدن به جام جهانی لحظه شماری می‏کند. به همین دلیل هم انتظار می‏رود تیمش را طوری آماده کند که اتفاقات ناخوشایندی نیافتد و این فرصت استثنایی از دست نرود. فردا میلیون‏ها نفر آماده برپایی یک جشن ملی هستند و باید آرزوی آن را محقق کرد. ایران فردا باید به آلمان برسد.