ابوالفضل رواقی- با توجه به پيشرفت بازار LCD و تقاضاي بالاي آن مي‌توان گفت كه اين فناوري كاملا جايگزين CRT شده است. حال سوال اين است كه موقعيت براي OLED چگونه خواهد بود؟
به دليل تحول ديجيتالي در ايالات متحده آمريكا، امروزه بازار تلويزيون‌هاي LCD به سرعت در حال توسعه است و با فروش بسيار بالا، قيمت‌ها به طور فزاينده‌اي كاهش مي‌يابند و سازندگان براي رفع نياز خريداران توليد را افزايش مي‌دهند.
شركت Sony كه به آينده تلويزيون‌هاي باريك خود مي‌انديشد، در اواسط فوريه امسال اعلام كرد كه 200ميليون دلار در جهت پيشرفت فناوري پانل‌هاي متوسط تا بزرگ OLED صرف مي‌كند. در اكتبر 2007 سوني اولين شركتي بود كه با يك محصول براي بازار‌يابي OLED تلاش كرد.
كارخانه‌هاي LCD با بودجه‌هاي ميليارد دلاري كار مي‌كنند و سوني و سامسونگ تاكنون بيش از دو ميليارد دلار براي LCD نسل هفتم خود سرمايه‌گذاري كرده‌اند كه بدين ترتيب مي‌توانند50 هزار پانل در ماه توليد كنند. OLED خرج كمتري براي توليد دارد هر چند كه فقط چند شركت امتياز ساخت و طراحي مانيتور و تلويزيون‌هاي OLED را دارند.
Sony XEL-1 يك تلويزيون كوچك 11 اينچي است كه فقط سه ميلي‌متر پهنا دارد. از ديگر ويژگي‌هاي كلي OLED رنگ‌هاي درخشان‌تر و مصرف انرژي كمتر به سبب نداشتن Backlight است.
اما مشكل كنوني OLED، قيمت آن است، چون براي نمونه، قيمت خرده فروشي، Sony XEL-1، 1700 دلار است. سوني ماهانه دو هزار پانل مي‌تواند بسازد كه به دليل پروسه ساخت پرخرج، قيمت پانل خواه ناخواه بالا مي‌رود. البته تلویزیون های OLED ابتدايي سوني هميشه گران‌قيمت نخواهند ماند و مي‌توان سير نزولي قيمت آن را مانند LCD در يک دوره چند ساله شاهد بود. به هر حال، روند توليد اين تلويزيون‌ها در حال اوج گرفتن است، چنانكه شرکت سامسونگ نيز اخيرا در نمايشگاه CES 2008،يك تلويزيون 32 اينچ OLED را به نمايش گذاشته بود.