میلاد زارع کمالی- كامپيوتر دنيا را تحت تسلط خود در آورده است و هيچ حوزه‌اي نيست كه از گسترش بي‌حد و مرز آن مصون مانده باشد؛ مگر اينکه جايي باشيد كه در آن كامپيوتر وجود نداشته باشد.
در واقع مرد و زن و پير و جوان، همگي به يك ميزان در خطر اعتياد به كامپيوتر قرار دارند. سپري كردن ساعت‌هاي نا‌محدود پاي كامپيوتر و فعاليت‌هاي گوناگوني مثل بازي‌هاي كامپيوتري، گشت‌و‌گذار در اينترنت، چت كردن، شركت در مجامع و نشست‌هاي تحت وب، مي‌تواند اعتياد كامپيوتري به همراه داشته باشد.كامپيوتر قدرت اين را دارد كه هر‌كسي را چنان به خود وابسته كند كه زندگي‌اش از حد عادي خارج شود و هنجار‌هاي روابط اجتماعي، كاملا به فراموشي سپرده شود.امروزه با دسترسي آسان به كامپيوتر و اينترنت، ديگر مهم نيست كه كجا زندگي مي‌كنيد، چه كار مي‌كنيد يا كجا به دنيا آمده‌ايد، چون كامپيوتر در فكر و عملتان نقشي اساسي ايفا خواهد كرد.
حتي اگر چندان هم با اينترنت سر‌و‌كار نداشته‌ايد، احتمال اين مي‌رود كه به بازي‌هاي كامپيوتري اعتياد داشته باشيد. بر‌خلاف بازي‌ تحت وب، در بازي‌هاي آنلاين پولي از جيب‌تان نمي‌رود. اما آنچه به واقع از دست مي‌‌دهيد، زمان ارزشمندي است كه مي‌تواند صرف فعاليت به مراتب مفيد‌تري شود.
بازي‌هاي كامپيوتري عمده‌ترين شكل اعتياد كامپيوتري محسوب مي‌شوند. اين در حالي است كه مردم سراسر جهان در هر سن و سالي عاشق بازي‌هاي كامپيوتري هستند و ساعت‌ها به بازي كردن مي‌پردازند. از قديم مي‌گويند اگر رويتان نمي‌شود حرف بزنيد، آن را بنويسيد، اين امر در مورد اينترنت هم صدق مي‌كند. در دنياي اينترنت، مي‌توانيد با يك هويت نامشخص به فرد ديگري تبديل شويد و هر كاري را كه خود حقيقي‌‌تان از پس‌اش بر نمي‌آيد با خود مجازي‌تان صورت دهيد، اما خيلي از كاربران، بدون آگاهي از خطرات فرهنگي اين كار براي جامعه، با آسودگي خيال، خود را در اينترنت به ديگران نشان مي‌دهند و دستاورد‌ي خود مثل ركورد‌هاي‌شان در يك بازي كامپيوتري را به رخ ديگران مي‌كشند، غافل از اينكه چه خطارتي در كمين آنها است.